Είμαι ο άνθρωπος

Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να ονομάσει εκείνο που αγαπάει.



Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να σηκώσει την αγάπη του στον ουρανό, σαν ένα σύννεφο στο φως.



Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να χαιρετήσει την αλήθεια ορθή στη μέση.



Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να γκρεμίσει το σώμα του, αφήνοντας μόνο την αλήθεια της αγάπης του, την αλήθεια του εαυτού του, που δεν την λένε δόξα, φιλοδοξία ή τύχη, αλλά επιθυμία ή έρωτα.



Είμαι ο άνθρωπος που φαντάζεται ότι με τη γλώσσα του, τα μάτια και τα χέρια του, μπορεί να προκηρύσσει στους ανθρώπους την άγνωστη αλήθεια, την αλήθεια του πραγματικού έρωτα.



Είμαι ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει άλλη ελευθερία από εκείνη του να είναι φυλακισμένος κάποιου.



Είμαι ο άνθρωπος που δεν μπορεί να ακούει τ' όνομά του χωρίς να ριγήσει.



Είμαι ο άνθρωπος που έχει κάποιον που με κάνει να ξεχνάω αυτή την άθλια ύπαρξη, που γι' αυτόν η μέρα και η νύχτα είναι για μένα αυτό που εκείνος θέλει, που το σώμα και το πνεύμα μου πλένε στο σώμα και στο πνεύμα του, σαν ξύλα χαμένα που η θάλασσα βουλιάζει ή ταξιδεύει ελεύθερα, με την ελευθερία του έρωτα, τη μοναδική ελευθερία που με εξυψώνει, τη μοναδική ελευθερία που γι' αυτή πεθαίνω.



Είμαι ο άνθρωπος που δικαιολογεί την ύπαρξή του: Αν δε σε γνωρίσω, δεν έχω ζήσει... Αν πεθάνω χωρίς να σε γνωρίσω, δεν πεθαίνω γιατί δεν σε έζησα.